Listy

Wiersz Brigidy Szpili „ROD to wspólnota” - 15.09.2025

„ROD to wspólnota”

 

Pomiędzy alejkami cisza się skrada, 

Rośliny w porannej kąpią się rosie. 

Ogród oddycha spokojem bez słowa, 

Flancują ręce w zielonym uniesieniu. 

Echo dnia wstaje w śpiewie skowronka, 

Słońce zagląda w grządki ostrożnie. 

Już życie tętni w marchwi, fasoli, 

Od liścia do liścia płynie nadzieja. 

Na każdym rabacie marzenia kiełkują, 

Aż serce rośnie przy pracy radosnej. 

Lubi tu każdy odnaleźć wytchnienie, 

Natura w objęciach przygarnia człowieka. 

Enklawa spokoju – działka ogrodowa.

 

Z sercem i głową, z planem i troską, 

Aby każda grządka zakwitła wiosną. 

Rzetelność i porządek, bez improwizacji, 

Zapał wśród ludzi — bez rywalizacji. 

Aż po horyzont – zieleni bez końca, 

Działka to więcej niż tylko odstąpca. 

Zysk to nie złoto – to zdrowie i chwile, 

Aby wśród natury żyć prościej, mile. 

Nad każdą decyzją rozumna refleksja, 

I każdy ogrodnik to cząstka profesja. 

Echa pracy brzmią w ciszy altanek –

 

ROD to wspólnota. To pasji poranek.

 

 

Brygida Szpila

Powrót