Listy

Wiersz Brigidy Szpili „ROD to wspólnota” - 15.09.2025

„ROD to wspólnota”

Pomiędzy alejkami cisza się skrada,

Rośliny w porannej kąpią się rosie.

Ogród oddycha spokojem bez słowa,

Flancują ręce w zielonym uniesieniu.

Echo dnia wstaje w śpiewie skowronka,

Słońce zagląda w grządki ostrożnie.

Już życie tętni w marchwi, fasoli,

Od liścia do liścia płynie nadzieja.

Na każdym rabacie marzenia kiełkują,

Aż serce rośnie przy pracy radosnej.

Lubi tu każdy odnaleźć wytchnienie,

Natura w objęciach przygarnia człowieka.

Enklawa spokoju – działka ogrodowa.

Z sercem i głową, z planem i troską,

Aby każda grządka zakwitła wiosną.

Rzetelność i porządek, bez improwizacji,

Zapał wśród ludzi — bez rywalizacji.

Aż po horyzont – zieleni bez końca,

Działka to więcej niż tylko odstąpca.

Zysk to nie złoto – to zdrowie i chwile,

Aby wśród natury żyć prościej, mile.

Nad każdą decyzją rozumna refleksja,

I każdy ogrodnik to cząstka profesja.

Echa pracy brzmią w ciszy altanek –

ROD to wspólnota. To pasji poranek.

Brygida Szpila