Rodzina
Zdrowie
Ekologia
Edukacja
Wypoczynek

Porady ogrodnicze

Murarka na działce - murowane zbiory - 23.04.2019

Jeszcze na początku ubiegłego stulecia pszczoły były cenione wyłącznie, jako owady dostarczające człowiekowi miodu i wosku. Nie do końca, nawet wśród ludzi nauki, zdawano sobie sprawę z ich roli w przyrodzie. W obecnym stuleciu zmiany agrarne, chemizacja rolnictwa ( ogrodów działkowych też!) oraz nikłe zainteresowanie w obecnych czasach hodowlą pszczoły miodnej spowodowało wzrost znaczenia innych zapylaczy roślin, w tym właśnie murarki ogrodowej.

Pszczoła ta wg systematyki należy do nadrodziny – pszczoły, rodziny – miesierkowate, rodzaju – osmia, gatunku murarka ogrodowa. Niezwykle pożytecznym działaniem jest tworzenie miejsc do gniazdowania dla tej mieszkanki naszych ogrodów. Obserwowanie pracy tych zapylaczy oprócz pożytku przynosi wiele satysfakcji właścicielom pasieki. Kokony pszczoły murarki ogrodowej należy umieścić w miejscu osłoniętym przed opadami. Kokony można zimową porą przechowywać w suchej piwnicy, nieogrzewanym garażu, szopie, albo na dworze w miejscu docelowym. Z chwilą zakwitnięcia pierwszych drzew (mirabelki – marzec, początek kwietnia), pszczoły opuszczają swoje zimowe leże i przystępują do pracy. Zanim wylecą, należy przygotować im rurki np. trzcinowe lub z rdestowca sachalińskiego o średnicy od 5 do 8 mmm i długości około 10 ÷ 15 centymetrów albo specjalnie wytwarzane formatki z tworzyw. Uliki, zależnie od inwencji i pomysłowości twórców, mogą być prawdziwą ozdobą ogrodów.

Niezwykle pożyteczną hodowlę pszczoły murarki można zgłębić wiedzą ze stron internetowych jak: „Wymagania siedliskowe murarki ogrodowej Osmia”, „Właściwa lokalizacja kolonii murarki ogrodowej w sadzie” albo na wielu innych stronach. Dla informacji podam, że w 2018 r. pierwsze pszczoły wyleciały 7 kwietnia a ostatnie około 20 - tego kwietnia. Drzewa tamtej wiosny kwitły w kwietniu. Kolejno: 15-tego – brzoskwinie, 17-tego – śliwy, czereśnie, 20-tego – wiśnie i grusze, 21-szego – jabłonie. Dane te dotyczą mojej działki. Loty pszczół obejmują obszar o promieniu około 300 [m].

Cechy biologiczne i walory użytkowe

- Duża odporność na niesprzyjające warunki środowiskowe (w warunkach klimatycznych Polski gatunek dobrze znosi ostre zimy).

- Aktywność biologiczna w okresie największego zapotrzebowania na owady zapylające.

- Naturalna skłonność do tworzenia kolonii (sposób gniazdowania ułatwiający ochronę i prowadzenia chowu).

- Przywiązanie do miejsca gnieżdżenia i wysoka trwałość powstałych populacji.

- Niewielki dystans lotów po pokarm (około 300 [m] od gniazd).

- Spokojny charakter pracy na kwiatach i całkowite ignorowanie człowieka blisko gniazd.

- Chętne zasiedlanie sztucznych kanałów gniazdowych i wydajna „praca”.

Predyspozycje biologiczne murarki świadczą o tym, że jest ona ważnym czynnikiem zachowania równowagi biologicznej w środowisku naturalnym. Wobec stałego zmniejszania się pogłowia pszczół miodnych omawiany gatunek stanowi uzupełniający czynnik zapylający, który ma wpływ na zachowanie różnorodności biologicznej ekosystemów naturalnych i stabilizację plonów roślin uprawnych.

W ciągu roku murarka ogrodowa daje tylko jedno pokolenie. Pierwsze samce pojawiają się w kwietniu, a ostatnie samice oblatują rośliny do czerwca. Oblot dorosłe owady rozpoczynają już w temperaturze 15˚C. Murarka jest pszczołą korzystającą z pyłku i nektaru wielu gatunków roślin. Na liście roślin pokarmowych znajduje się ponad 150 gatunków. Często wymienia się tu także gatunki wiatropylne, takie jak orzech włoski.

Murarka, jako miejsca gniazdowania wykorzystuje istniejące już szczeliny i otwory, takie jak pęknięcia w drewnianych konstrukcjach, suche łodygi roślin, szczeliny w zaprawie lub pustakach. Samica tworzy liniowe gniazdo składające się z 2 – 15 komórek oddzielonych przegrodami z błota zmieszanego ze śliną, gdzie do komórek budowanych i zaopatrywanych, jako pierwsze składane są jaja, z których wylęgną się samice. Z jaj położonych bliżej wylotu powstaną natomiast samce. Gniazdo może mieć średnicę od 5 – 8 mm, przy czym najwyższą liczbę komórek osiągają gniazda o średnicach granicznych (5 i 8 mm).

Pasożyty

W gniazdach murarki spotkać można szereg gatunków pasożytów, które mogą żerować na pyłku zgromadzonym w gnieździe przez samicę bądź atakować samą rozwijającą się pszczołę. Do pasożytów należą m.in. Cacoxenus indagator (muchówka), Chaetodactylus osmiae (roztocz), złotolitka ognista (błonkówka). Hodowla polega na corocznym przebieraniu gniazd, wyjmowaniu i oczyszczaniu oprzędów i przygotowaniu ich do zimowli. Na wiosnę uzyskane kokony wykłada się w pobliżu przygotowanych ulików.

Wnioski:
Murarka na działce to murowane zbiory
Opracował: FW

Działkowicz - ROD "750-lecia" w Jaworze

Powrót

Copyright © 2024 Polski Związek Działkowców All rights reserved.