Porady ogrodnicze

Ściółkujemy! - 01.06.2022

Ściółkowanie jest jedną z najprostszych oraz najmniej pracochłonnych  form pielęgnacji gleby oraz roślin. Ten zabieg oddziałuje zarówno na właściwości gleby, jak i kondycję roślin.

 

Zalety ściółkowania

Ściółkowanie polega ona na okryciu gleby warstwą materiału, który pełni funkcje izolacyjne i ochronne.

Ø Ściółkowanie wpływa korzystnie na utrzymanie prawidłowej wilgotności gleby oraz poprawia jej strukturę. Warstwa rozłożonego materiału stanowi izolację przed nagłymi zmianami temperatury w glebie, sprzyja rozwojowi mikroorganizmów glebowych oraz ogranicza występowanie chwastów.

Ø Rozkładająca się ściółka organiczna uzupełnia składniki pokarmowe niezbędne do życia roślin. Wzbogacają jej życie mikrobiologiczne oraz uzupełniając składniki pokarmowe w glebie poprzez mineralizację substancji organicznej - pełnią funkcje nawozowe.

Ø  Ochronne oddziaływanie ściółek na glebę sprzyja poprawie jej warunków wilgotnościowych oraz wpływa korzystnie na potencjał wodny gleby, ograniczając straty wody w warunkach nagłych i obfitych opadów deszczu. Ściółka organiczna chroni glebę nie tylko w sposób mechaniczny, ale także ma zdolność wchłaniania dużych ilości wody, dzięki czemu przeciwdziała spływom powierzchniowym. Gleba osłonięta warstwą ściółki nie jest rozmywana przez opady, nabiera struktury gruzełkowej i nie ulega zaskorupianiu.

Ściółka za darmo

Materiałem do ściółkowania może być prawie wszystko: od skoszonej trawy i młodych chwastów (bez nasion), słomy, pociętych łodyg, po wióry i zrębki drzewne, korę, kompost, a nawet piasek czy tekturę.

Materia organiczna pozyskana podczas pielęgnacji roślin: cięcia drzew lub odchwaszczania może z powodzeniem pełnić role ściółki.

 

1. Świeże gałązki gałęzie pozyskane z cięcia drzew i strzyżenia żywopłotów, po rozdrobnieniu można wykorzystać do ściółkowania.
2. Ważnym etapem pozyskania materiałów ściółkujących jest zrębkowanie gałęzi i drewna pozostałego po cięciu i prześwietlaniu drzew. Przy użyciu rębaka lub rozdrabniacza do gałęzi, można zagospodarować te odpady z korzyścią dla gleby i środowiska. Większą ilość gałęzi można rozdrobnić rębakiem. Zrębki i wióry drzewne to cenny materiał ściółkujący. Nadają się do rozłożenia na przykład pod krzewy i drzewka owocowe i ozdobne. Ściółkę rozkłada się w obrębie korony drzew warstwą co najmniej 10 cm. Wióry i trociny z iglaków należy wcześniej przekompostować.
3. Wyrwane podczas pielenia chwasty, które jeszcze nie wytworzyły nasion, warto pozostawić w rządkach. W ten sposób ograniczymy parowanie wody z gleby. Podeschnięte rośliny można wrzucać na kompost, a ścieżki wyłożyć następnymi.
4. Funkcję ściółki może pełnić również materiał kompostowy. Kompost można rozkładać w grządkach warzywnych lub na rabatach. Substancja ulegająca powolnej mineralizacji, będzie dodatkowym źródłem zasilania ściółkowanych roślin.

 

 

Czym  i kiedy ściółkować

Do materiałów najczęściej stosowanych w ogrodnictwie należą ściółki organiczne: kompost, kora drzew iglastych, liście, słoma, trociny i zrębki drzewne. Aby mogły spełniać swoją rolę, grubość materiału nie powinna być mniejsza niż 10 cm.

Ściółkować można już wczesną wiosną, aby zatrzymać w glebie zapas wody po zimie. Bardzo dobre efekty daje też pozostawienie na powierzchni gleby mulczu z roślin uprawianych w międzyplonach. Taki zabieg może ograniczyć wyparowywanie wody z gleby nawet o 25-30%. Ściółki utworzone z przemarzniętej biomasy roślin międzyplonowych, wpływają korzystnie na wilgotność gleby, zarówno w czasie wiosennym oraz w okresie pełnej wegetacji.

W sezonie wegetacyjnym, po wieczornym nawadnianiu, można wokół roślin rozłożyć ściółkę ze świeżo skoszonej trawy. Z kolei jesienią, pozostawiona na powierzchni gleby ściółka z pociętej słomy lub liści (osłoniętych dodatkowo stroiszem), ułatwi przezimowanie niektórych warzyw. Grubsza warstwa materiału (10-15 cm) rozłożonego na terenie przeznaczonym pod rozsadnik lub niski tunel, dodatkowo ochroni glebę przed mrozem.

Ściółkę wokół drzewek owocowych, najlepiej rozkładać po pierwszych przymrozkach. Zamarznięta gleba utrudni zagnieżdżenie się w niej gryzoni. Dla lepszej ochrony kory drzew, należy odsunąć ściółkę od nasady pnia i zadbać, aby grubość materiału nie przekroczyła 8-10 cm.

 

dr inż. Anna Ewa Michowska

Powrót