Z życia ROD

Życie ptaków w ROD na RELAXie w Polskiej Nowej Wsi (4): Sikora bogatka, modraszka i czarnogłówka - 01.02.2022

Sikorka bogatka, modraszka i czarnogłówka – trzy gatunki sikor odwiedzających regularnie w czasie jesiennych przelotów i zimy nasz ogród. Sikoreczki darzę ogromną sympatią. Ptaki te utożsamiane są ze szczęściem oraz bogactwem. W naszym ROD koczują na tej działce, na której znajdą więcej pokarmu. W ciągu roku zjadają tłuste owady a gdy te zapadną w sen zimowy, a warstwa opadłych na ziemię liści będzie na tyle gruba, by nie móc ich odkopać, wówczas zaglądają do ogrodowych karmników. Ja serwuję im każdego roku słoninę i słonecznik.

               

                                Sikorka Bogatka                                              Sikorka Bogatka

Sikory zakładają gniazda w dziuplach lub skrzynkach lęgowych. Potrafią samodzielnie wykuć dziuplę, ale tylko w miękkim, spróchniałym drewnie. Dlatego bardzo ważna jest ochrona starych drzew dziuplastych lub, gdy ich brak, wieszanie specjalnych budek. Sikory są gatunkiem chronionym.

               

                            Sikorka Bogatka                                                 Sikorka Bogatka

Bogatka jest bardzo pospolitym ptakiem, nieco mniejszym od wróbla. Występuje zarówno w lasach, jak i w parkach miejskich, a nawet w centrum miast. To ją spotykamy najczęściej na słonince. Ma charakterystyczne ubarwienie – głowa czarna z białymi policzkami, przez środek żółtej piersi i brzucha przebiega czarny pas. Jest największa z wszystkich sikor i ma wyjątkowo bogaty repertuarem głosów.

               

          Sikorka modraszka (u dołu) w towarzystwie bogatek                       Sikorka Bogatka

Modraszki są dosyć podobne do bogatek tylko mniejsze i zdecydowanie bardziej niebieskie. Czapeczka na głowie niebieska otoczona białą obwódką, policzki białe a wokół nich biegnie ciemnoniebieski paseczek łączący się na karku. Zimą żywią się przede wszystkim pokarmem roślinnym. Odwiedzają, więc karmniki ceniąc przede wszystkim słonecznik, orzeszki ziemne i mieszanki tłuszczowo-nasienne.

              

                             Sikora czarnogłówka                                             Sikora czarnogłówka

Czarnogłówka to niewielka sikora o dużej głowie i grubej szyi, oczywiście z białym policzkiem, czarnym podgardlem i czarną czapeczką. Bardzo łatwo można ją pomylić z sikora ubogą. Zimą żywi się głównie nasionami, w sezonie lęgowym owadami.

Porada dla działkowców:

1. Sadźmy dla sikor na działkach: dzikie róże, derenie, berberysy, rokitniki, ligustry, cisy, czarny bez, jarzębiny, kaliny, świdośliwy, jeżyny i aronię.
2. Zimą dla sikorek najlepsze są nasiona roślin oleistych, a zwłaszcza słonecznik dla ptaków, którego ziarna warto mieszać z prosem, pszenicą, owsem. Ziarna można zatopić w słoninie czy łoju i powiesić też przy karmniku lub parapecie. Sikorki bardzo lubią też słoninę. 

W przypadku wywieszania słoniny musimy zwrócić uwagę na to, żeby miejsce to nie było nasłonecznione, najlepiej zacienione, a temperatura na zewnątrz powinna być ujemna. W innym przypadku słona szybko zjełczeje i będzie szkodliwa dla ptaków. Pamiętajmy, że każdy kawałek słoniny trzeba wymienić na nowy po dwóch tygodniach. Sikorkom szkodzi także spleśniałe jedzenie, dlatego tak ważne jest dbanie o to, żeby dostarczać do karmnika stale świeże nasiona.  Resztki wędliny, boczku czy szynki, które zawierają dużo soli są szkodliwe dla ptaków!

• Budka lęgowa typu A1 o parametrach: 30 cm x 17 cm x 17 cm, średnica otworu ma 30 mm. Grubość desek 20 mm – zapewnia idealne warunki termiczne nawet w mroźne, zimowe dni. Przednia ścianka powinna być otwierana, ze względu na możliwość łatwego wyczyszczenia skrzynki lęgowej w okresie od połowy października do końca lutego. Obserwujemy jednak bacznie skrzynkę lęgową przed jej otworzeniem, ponieważ niektóre ptaki mają drugi lub trzeci lęg i wtedy trzeba poczekać aż opuszczą gniazdo. Budkę wieszamy na wysokości:

sikora bogatka 1,2-4,5 m

sikora modraszka 1,2-4 m

Budki lęgowe możemy zawieszać nie tylko na drzewach. Inne możliwe miejsca to krzaki, ściany budynków, tunele, strychy czy słupy. Budkę najlepiej zawieszać otworem skierowanym na południe lub południowy wschód (nie pod wiatr) i skierować lekko do dołu, przeciwnym razie będzie dostawać się do niej woda deszczowa.

Przy dobieraniu odpowiedniej lokalizacji należy mieć jednak na względzie zwyczaje danego gatunku. Jeżeli nie wiemy, możemy przeprowadzić obserwację ptaków i zamieścić im domek tam gdzie zauważymy, że najchętniej się zasiedlają oraz tak, aby dodatkowo okolica zapewniała w bród pożywienia im i potomstwu, a także spokój przez cały okres lęgowy.

Autorzy tekstu:
Teresa Magdy – działkowiczka ROD “Relax” w Polskiej Nowej Wsi
Ewa Majewska – St. instruktor ds. ogrodnictwa OZ PZD w Opolu

Autor fotografii: Teresa Magdy

Powrót