Porady ogrodnicze

 

Skrzy polny (equisetum arvense) to wieloletnia roślina należąca do rodziny skrzypowatych, rosnąca niemal wszędzie. Na początku marca pojawiają się kremowo brązowe pędy   zarodnikujące, latem z ziemi wyrastają zielone, charakterystyczne „choinki”. Kłącza skrzypu rozrastają się w wielu kierunkach do kilku metrów i na głębokość nawet do 2 metrów. Stąd wynikają problemy z osunięciem tej rośliny z działki. Systematyczne usuwanie wszystkich pędów, wykopywanie kłączy i niszczenie ich, daje wymierne efekty  ale trzeba podjąć wyzwanie. 

 

Ze Skrzypem polnym warto się zaprzyjaźnić. Można spożytkować go na świeżo lub w formie suszonej. Ziele skrzypu zawiera kwasy organiczne, witaminę C, żelazo, mangan, fosfor, potas i wapń oraz krzem, który wspomaga naturalną produkcję kolagenu. To dlatego poleca się suplementację diety w preparaty zawierające skrzyp, osobom mającym problemy  skórne,  z wypadaniem włosów i łamliwymi paznokciami.

 

Herbatka: Dwie łyżeczki suszonego ziela skrzypu należy zalać w filiżance wrzącą wodą i zaparzać 15 minut pod przykryciem, po czym odcedzić. Pić trzy razy dziennie. Herbatkę można pic co najwyżej 3 tygodnie. W naparze ze skrzypu można się kąpać.

 

Ziele skrzypu należy systematycznie ścinać na wysokości 10 cm i przeznaczyć na ściółkę np. w uprawianych pomidorach. Grubość warstwy powinna wynosić 5-8cm.

 

Z ziela skrzypu można zrobić wyciąg i opryskiwać nim mszyce. Napar ze skrzypu rozcieńczony 1:4 stosujemy zapobiegawczo przeciwko chorobom grzybowym. Wywar rozcieńczony 1:3 stosujemy na początku porażenia przez szarą pleśń, mączniaki, rdze, kędzierzawość liści brzoskwini (na początku sezonu)  i zarazę ziemniaczaną.